Szkolny program działań profilaktyczny w Szkole Podstawowej w Krojczynie.
Podstawa prawna:
1. Konstytucja Rzeczpospolitej art. 72.
2. Konwencja o Prawach Dziecka art. 3,19 i 33.
3. Ustawa z dnia7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. Nr 67 z póź. zm. ).
4. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 26 lutego 2002 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół (Dz. U. Nr 51 poz. 458, działalność edukacyjna szkoły pkt l, 2 i 3).
5. Rozporządzenie Ministra Edukacji 19 czerwca 2001 r. w sprawie ramowych statutów publicznego przedszkola oraz publicznych szkół oraz zmieniające z dnia 31 stycznia 2002 r ( Dz.U. Nr l0 poz 96).
6. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 12 sierpnia 1999 r. w sprawie sposobu nauczania szkolnego oraz zakresu treści dotyczących wiedzy o życiu seksualnym człowieka, o zasadach świadomego i odpowiedzialnego rodzicielstwa, o wartościach rodziny, życia w fazie prenatalnej oraz metodach i środkach świadomej prokreacji zawartej w podstawie programowej kształcenia ogólnego (Dz.U. Nr 17 poz. 78 z póź. zm. ).
7. Program ochrony zdrowia.
8. Program ochronny zdrowia psychicznego.
9. Narodowy program profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych.
10. Krajowy program przeciwdziałania narkomanii.
11 .Krajowy program zapobiegania zakażeniom HIV.
Cele pracy profilaktycznej.
1. Cel ogólny.
Mój rozwój jest wielką przygodą i najlepiej ją przeżyć w poczuciu bezpieczeństwa , obecności bliskich, w pełni zdrowia i wolności od środków psychoaktywnych.
2. Cele szczegółowe:
a) w strefie wiedzy:
- motywowanie uczniów do nauki i rozwoju,
- wskazywanie znaczenia zdobywania wiedzy, rozszerzania zainteresowań i zdolności,
- tworzenie bezpiecznej i ciepłej atmosfery w szkole,
- przybliżenie uczniom podstawowych informacji na temat środków uzależniających i zagrożeń z nimi związanych.,
- ukazanie potrzeby kontaktu z zaufanymi dorosłymi w sytuacjach zagrożenia własnego lub zagrożenia innych dzieci uzależnieniem,
- wyrównywanie braków kulturowych,
- wskazywanie wartościowych rozrywek,
- ukazanie sposobów zdrowego spędzania czasu wolnego,
- właściwe wykorzystanie czasu wolnego,
- ukazywanie negatywnego wpływu mediów,
- informowanie rodziców o pojawiających się zachowaniach dysfunkcyjnych,
- pedagogizacja rodziców na temat środków psychoaktywnych i niebezpieczeństwach związanych z ich używaniem,
- informowanie uczniów o unikaniu niebezpiecznych przedmiotów, substancji i dystansu z nieznanymi osobami dorosłymi,
- promocja zdrowia, prawidłowego żywienia i zdrowych nawyków,
b) w strefie umiejętności:
- ograniczenie zachowań agresywnych i przemocy w szkole,
- nauka i ćwiczenie zachowań asertywnych,
- rozpoznawanie oznak stresu oraz sposobów radzenia sobie z nim,
- rozwijanie umiejętności radzenia sobie z pojawiającymi się lękami i trudnościami osobistymi,
- wzmacnianie poczucia własnej wartości,
- zwiększanie umiejętności porozumiewania się,
c) w strefie postaw:
- wzbudzanie poczucia odpowiedzialności za własne zdrowie,
- wzmacnianie poczucia własnej wartości,
- wskazywanie pożądanych wzorów zachowań,
- tworzenie więzi z rówieśnikami i opieka nad młodszymi,
- wzmacnianie więzi między dziećmi, a rodzicami.
Diagnoza środowiska.
1. Zachowania ryzykowne występujące wśród uczniów:
-niepowodzenia w nauce,
-demoralizacja szkolna,
-wagary,
-kradzieże na terenie szkoły,
-wczesna inicjacja,
-alienacja i izolacja,
-odrzucenie przez rówieśników,
-niska samoocena,
-brak kontroli emocji,
-agresja i przemoc,
-brak odpowiednich nawyków i umiejętności związanych z pracą,
-niekompetencja społeczna,
-inteligencja poniżej normy i związane z tym kłopoty w nauce.
2. Czynniki ryzyka występujące w środowisku szkoły:
-bezrobocie,
-skrajna nędza,
-niezaradność życiowa,
-przynależność do niższej klasy społecznej,
-konflikty rodzinne,
-słaba więź z rodzicami,
-pijące środowisko,
-zachowania rodziny praktykujące picie alkoholu,
-pozytywne nastawienia i oczekiwania co do picia( promocja picia lub palenia przez idoli, komercjalizacja muzyki hip- hopowej,reklama skierowana do młodych, w tym motywy seksu),
-zacofanie kulturowe,
-przemoc i zaniedbania wychowawcze,
-dostępność alkoholu, papierosów i narkotyków.
3. Zasoby szkoły do prowadzenia profilaktyki:
-powołanie zespołu nauczycieli zajmujących się zagadnieniami profilaktyki,
-przeszkolenie realizatorów,
-wyposażenie w materiały pomocnicze,
-baza szkolna,
-zasoby biblioteczne.
4. Zasoby środowiska:
-Urząd Miasta i Gminy,
-Punkt Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w Lipnie,
-Komenda Powiatowa Policji w Lipnie,
-Komitet Rodzicielski.
Zadania szkoły.
1. Diagnozowanie problemów: stała obserwacja dzieci oraz ich rodzin, konsultacje z fachowcem (kierowanie dzieci na badania
psychologiczno- pedagogiczne, logopedyczne itp.)
2. Wizyty w domach rodzinnych uczniów- poznawanie warunków życia, nawiązywanie bliższego kontaktu z rodzinami.
3. Dostosowanie oferty edukacyjnej szkoły do potrzeb prowadzonej pracy profilaktycznej.
4. Nawiązanie współpracy z rodzicami, współdziałanie w zakresie działalności profilaktycznej.
5. Szkolenie pracowników w zakresie profilaktyki, wprowadzanie elementów edukacyjnych programów profilaktycznych.
6. Opracowanie szczegółowego planu działań profilaktycznych prowadzonych w szkole.
7. Nawiązanie współpracy z instytucjami wspierającymi działalność profilaktyczną szkoły.
8. Wzmacnianie stosowania systemu motywacyjnego stosowanego w szkole.
9. Podejmowanie działań mających na celu eliminowanie lub zmniejszenie zachowań ryzykownych występujących wśród uczniów.
10. Podejmowanie działań mających na celu zmniejszenie zachowań ryzykownych występujących w środowisku domowym uczniów.
Plan działań profilaktycznych w szkole.
I-treści skierowane do uczniów.
a) Program profilaktyczny skierowany do uczniów klas I-III „ Cukierki „- autorzy M.Maciążek, W. Wiśniewska:
Program profilaktyczny dla dzieci przedszkolnych i uczniów nauczania zintegrowanego szkoły podstawowej, oparty na bajce profilaktycznej.
Cele zajęć:
1) uzyskanie podstawowych informacji dotyczących środków uzależniających i zagrożeń z nimi związanych;
2) umiejętność zauważania i nazywania uczuć własnych i innych ludzi;
3) rozwijanie samodzielnego i twórczego myślenia;
4) wzmocnienie pozytywnego obrazu samego siebie i samooceny;
5) nauka współpracy jako formy zapobiegającej zachowaniom agresywnym;
6) kształtowanie umiejętności troski o własne bezpieczeństwo w relacjach z innymi;
7) nauka postaw asertywnych względem osób nieznajomych;
8) bliższe poznanie personelu niepedagogicznego w szkole jako osób dbających o bezpieczeństwo szkoły i uczniów;
9) rozwijanie współpracy z rodzicami.
Uczestnicy.
W zajęciach mogą uczestniczyć dzieci od 5 roku życia do 11, tzn. od przedszkola do czwartej klasy szkoły podstawowej. Wielkość grupy jest dowolna. W grupach powyżej 30 osób potrzebni będą dwaj opiekunowie - realizatorzy.
Czas trwania.
Scenariusze zostały przygotowane na 8 spotkań trwających dwie godziny lekcyjne (z miejscem na przerwę w środku), w cotygodniowym cyklu. Istnieje pewna dowolność realizacji programu, ze względu na możliwość dostosowania go do tematu zajęć dydaktycznych lub wychowawczych. Ważne by zajęcia nie były zbytnio rozciągnięte ani odległe w czasie, to umożliwia ciągłość odcinków bajki.
Miejsce.
Sala, w której zarówno są stoliki umożliwiające dzieciom rysowanie, jak również przestrzeń (najlepiej z wykładziną na podłodze) do zabaw w kręgu (można wykorzystać szkolny korytarz).
Realizatorzy.
Nauczyciele( wychowacy ) klas 0-III pod kierunkiem nauczycieli przeszkolonych tj. A.Bielickiej i M .Zalewskiej.
Spotkanie 1
Przygotowanie:
Dzień wcześniej należy poprosić dzieci, by przyniosły ze sobą bloki rysunkowe i kredki.
Samemu należy przygotować duże szare koperty, bądź tekturowe teczki oraz l odcinek tekstu bajki (aneks nr l po jednym egzemplarzu dla każdego dziecka.
Treści:
1. Osoba zagrażająca bezpieczeństwu dzieci może wyglądać zwyczajnie, jej wygląd może wzbudzać zaufanie.
2. Przedmioty, którymi się posługuje mogą wydawać się atrakcyjne np. cukierki, gumy do żucia, naklejki.
Realizacja: Wg. scenariusza.
Spotkanie 2
Przygotowanie:
Kolorowa kuleczka potrzebna do zabawy w zaczarowanego cukierka (nie powinien to być prawdziwy cukierek, żeby później nie budził skojarzeń).
Teksty drugiego odcinka opowieści (aneks 2), po jednym egzemplarzu dla każdego dziecka.
Muzyka na kasecie magnetofonowej (skoczna ludowa, klasyczna - do wyboru) i magnetofon albo instrumenty perkusyjne.
Treści:
1. Dzieci, które mogą być najbardziej narażone na niebezpieczeństwa, należeć do grupy ryzyka mogą być odrzucane przez rówieśników, mieć problemy rodzinne i szkolne."
2. Wspólna zabawa i wzajemna pomoc może mieć znaczenie chroniące.
3. Używanie środków psychoaktywnych wiąże się z trudnościami w relacjach z rówieśnikami, zaburzaniem procesów decyzyjnych.
Realizacja: Wg. scenariusza.
Spotkanie 3
Przygotowanie:
Ilustracje do uczuć: rysunki, zdjęcia min wyrażających emocje (aneksy 3). Karty z nazwami uczuć (aneks 4). Tekst dla dzieci z kolejnym odcinkiem bajki (aneks 5).
Zaproszenie pani woźnej na rozmowę z dziećmi. Może być aneks 6 - z ramkami do portretu, dla każdego dziecka. Komiks (aneks 7) dla każdego dziecka.
Treści:
1. Mowa ciała może mieć duże znaczenie w szczególności dla okazywania uczuć i odgadywania uczuć innych ludzi.
2.Powinniśmy pomagać innym gdy tego potrzebują.
3.W sytuacji zagrożenia dzieci mogą również zgłaszać się o pomoc do personelu technicznego szkoły.
4.Wszystkim ludziom należy się szacunek bez względu na rodzaj wykonywanej pracy.
Realizacja: Wg. scenariusza.
Spotkanie 4
Przygotowanie:
Kolejny fragment tekstu dla każdego dziecka (aneks 8).
Kolorowe paski formatu 7 cm na 20 cm, po dwa lub więcej dla każdego dziecka.
Lista telefonów alarmowych (aneks 9), po dwa egzemplarze dla każdego dziecka.
Jeśli program realizuje jedna osoba dobrze jest zaprosić koleżankę do pomocy (np. przy odegraniu scenki); można też poprowadzić samemu.
Komiks (aneks 10) dla każdego dziecka.
Treści:
1. Ważne jest uważne obserwowanie świata zewnętrznego, zarówno ze względu na jego piękno ale także różne niebezpieczeństwa, które mogą nam zagrażać.
2. Dzieci powinny mieć ograniczone zaufanie do obcych dorosłych.
3. Gdy ktoś obcy zaczepia dziecko lub puka do drzwi, powinno nie wchodzić z nim w kontakt, odmówić, nie otwierać drzwi.
Realizacja: Wg. scenariusza.
Spotkanie 5
Przygotowanie:
Kolejny fragment opowieści dla każdego dziecka (aneks 11).
Zaproszenie pani / pana STOP, lub innej osoby pracującej w szkole.
Niezbyt mocna nitka ok. 5 metrów.
Karty do pracy w małych grupach, dla każdej grupy jeden komplet (aneks 12 oraz aneks 13 pocięty w na paski).
Komiks (aneks 14) dla każdego dziecka.
Treści:
1. Substancje psychoaktywne mogą mieć atrakcyjny wygląd, ich działanie zaburza funkcjonowanie człowieka w wielu płaszczyznach: fizycznej, emocjonalnej, intelektualnej i społecznej.
2. W sytuacji namawiania do użycia substancji psychoaktywnych człowiek może stanowczo odmówić, bronić swojego
bezpieczeństwa i szukać pomocy u innych ludzi.
Realizacja: Wg. scenariusza.
Spotkanie 6
Przygotowanie:
1. Przygotowanie wizytówek dla każdego dziecka (aneks 15).
2. Przygotowanie tekstów dla każdego dziecka (aneks 16).
3. Zaproszenie pani kucharki; Może być aneks 17 z ramką do portretu i podpisu , dla każdego dziecka;
4. Linijka, centymetr, miarka itp. <• Kartki z gazety formatu A2, jedna na 6-7 osób w klasie.
Treści:
1. Wszyscy są ważni i niepowtarzalni, dzięki temu grupa jest bogactwem i każdy jest potrzebny.
2. Personel techniczny może pomagać dzieciom gdy jest taka potrzeba.
Realizacja: Wg. scenariusza.
Spotkanie z rodzicami.
Aby przeprowadzić program z dziećmi należy najpierw krótko przedstawić go rodzicom. Zapoznać z treściami, odpowiedzieć na wszystkie pytania. Najlepiej w tym celu wykorzystać termin zwykłego zebrania w ciągu roku, by nie mnożyć dodatkowych spotkań dla rodziców.
Przebieg spotkania l:
1. Powitanie i dokładne przedstawienie siebie od strony zawodowej (praca z dziećmi) i zdobytych uprawnień do prowadzenia programu.
2. Przedstawienie celów programu (ew. mogą one być skopiowane i rozdane rodzicom, by mogli się z nimi zapoznać dokładniej).
3. Prezentacja wyników ankiet przeprowadzonych wśród dzieci i wyników rozmów rodziców z dziećmi po programie.
4. Informacja o tym, że program był już przeprowadzony i gdzie się to odbyło oraz odczytanie opinii o programie.
5. Zachęcenie rodziców do współpracy w różnych pracach domowych jakie będą miały dzieci i do rozmów na temat tego co działo się na zajęciach objętych programem.
6. Informacja o tym kiedy będą się odbywały zajęcia i jak długo będą trwać.
7. Odpowiedzi na pytania rodziców.
Przebieg spotkania 2 pt. "Wystawa".
Spotkanie powinno być zorganizowane w okolicach świąt bądź spotkań semestralnych ze względu na jego niezwykły charakter. Ma to być spotkanie prezentujące prace dzieci, niejako ich dorobek ze spotkań, należy unikać formy konkursowej. Ważne jest każde dziecko i jego praca, a nie tylko te najlepsze czy najładniejsze naszym zdaniem. Nagrodą dla każdego dziecka będzie możliwość zaprezentowania swoich prac bliskim i innym, którzy będą obecni na spotkaniu. Dobrze jest zaprosić gości, którzy byli na zajęciach z dziećmi, jest wtedy możliwość zrobienia zdjęcia czy obejrzenia własnego.
Zasoby biblioteki szkolnej:
Kasetv video: „ Asertywność, „ Przygnębienie i apatia „
Książki:
1) B.G Paziowie – Szkoła która ochrania,
2) R.Porman – Gry i zabawy przeciwko agresji,
3) Hang , Szabel – Agresja w przedszkolu,
4) I.Fleming - Teatr w szkole,
5) I.Fechner-Sędzicka – Nauczycile-rodzicom.
II-treści skierowane do nauczycieli.
Zastanów się i zastosuj w swojej pracy:
1. Przeanalzuj sposobu oceniania uczniów - czy narzędzia oceny są dostatecznie zróżnicowane ?
2. Dostosuj cele nauczania i dobór zajęć , tak by wszyscy uczniowie mogli odnosić sukcesy.
3. Okazuj zainteresowanie i troskę wszystkim osobom w szkole.
4. Rozmawiaj z uczniami na tematy osobiste podnoszone przez uczniów.
5. Słuchaj każdego ucznia.
6. Zwracaj się do wszystkich uczniów po imieniu.
III-treści skierowane do rodziców.
Tematyka spotkania ( pedagogizacja rodziców).
1. W jaki sposób dziecko jest oceniane w szkole ?
2. Rady i porady wychowawcy czwartoklasisty – trudny próg.
3. Wychowanie bez przemocy – wychowanie ze zrozumieniem.
4. Skuteczna komunikacja w rodzinie, czyli wzajemnie się rozumiemy
5. Zasokajanie potrzeb emocjonalnych, emocjonalnych budowanie poczucia własnej wartości u dziecka.
6. Wpływ mediów na dziecko.
7. Aktywność nastolatka drogą do życia bez nałogów.
8. Sposoby obrony przed stresem, czyli dziwne zachowania dzieci.
Ewaluacja programu.
Uczeń w wyniku realizacji programu:
- radzi sobie z przejawami przemocy (zminimalizowanie zachowań agresywnych) ,
- wie jakie obowiązują normy zachowania i stara się ich przestrzegać ,
- potrafi być asertywny - umie powiedzieć NIE,
- zna. swoją wartość, decyduje o sobie i potrafi ponieść konsekwencje własnych decyzji,
- jest otwarty na siebie i innych,
- zdaje sobie sprawę z zagrożeń otaczających nas w świecie.
Cele ewaluacji :
- weryfikacja przyjętego szkolnego programu profilaktycznego.
Terminy :
- w pierwszym roku w zależności od potrzeb,
- po pierwszym roku działania programu ( na posiedzeniu rady pedagogicznej ),
- na koniec cyklu w stosunku do całej grupy, która przeszła trzyletni cykl programu ( na posiedzeniu rady pedagogicznej ).
Sposób realizacji :
- nauczyciele gromadzą informacje dotyczące realizacji programu,
- opracowują narzędzia do badania ewaluacji / ankiety, wywiady, rozmowy /,
- wykorzystują narzędzia w badaniach,
- analizują, opracowują wyniki badań,
- przedstawiają wyniki badań.
Sposób ewaluacji:
- korygowanie niedociągnięć ujawnionych w szkolnym programie profilaktycznym,
- zmiany w szkolnym programie profilaktycznym ,
- dalsze monitorowanie.
Zatwierdzony na posiedzeniu rady pedagogicznej w dniu 26.11.2002 r.
Podstawa prawna:
1. Konstytucja Rzeczpospolitej art. 72.
2. Konwencja o Prawach Dziecka art. 3,19 i 33.
3. Ustawa z dnia7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. Nr 67 z póź. zm. ).
4. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 26 lutego 2002 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół (Dz. U. Nr 51 poz. 458, działalność edukacyjna szkoły pkt l, 2 i 3).
5. Rozporządzenie Ministra Edukacji 19 czerwca 2001 r. w sprawie ramowych statutów publicznego przedszkola oraz publicznych szkół oraz zmieniające z dnia 31 stycznia 2002 r ( Dz.U. Nr l0 poz 96).
6. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 12 sierpnia 1999 r. w sprawie sposobu nauczania szkolnego oraz zakresu treści dotyczących wiedzy o życiu seksualnym człowieka, o zasadach świadomego i odpowiedzialnego rodzicielstwa, o wartościach rodziny, życia w fazie prenatalnej oraz metodach i środkach świadomej prokreacji zawartej w podstawie programowej kształcenia ogólnego (Dz.U. Nr 17 poz. 78 z póź. zm. ).
7. Program ochrony zdrowia.
8. Program ochronny zdrowia psychicznego.
9. Narodowy program profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych.
10. Krajowy program przeciwdziałania narkomanii.
11 .Krajowy program zapobiegania zakażeniom HIV.
Cele pracy profilaktycznej.
1. Cel ogólny.
Mój rozwój jest wielką przygodą i najlepiej ją przeżyć w poczuciu bezpieczeństwa , obecności bliskich, w pełni zdrowia i wolności od środków psychoaktywnych.
2. Cele szczegółowe:
a) w strefie wiedzy:
- motywowanie uczniów do nauki i rozwoju,
- wskazywanie znaczenia zdobywania wiedzy, rozszerzania zainteresowań i zdolności,
- tworzenie bezpiecznej i ciepłej atmosfery w szkole,
- przybliżenie uczniom podstawowych informacji na temat środków uzależniających i zagrożeń z nimi związanych.,
- ukazanie potrzeby kontaktu z zaufanymi dorosłymi w sytuacjach zagrożenia własnego lub zagrożenia innych dzieci uzależnieniem,
- wyrównywanie braków kulturowych,
- wskazywanie wartościowych rozrywek,
- ukazanie sposobów zdrowego spędzania czasu wolnego,
- właściwe wykorzystanie czasu wolnego,
- ukazywanie negatywnego wpływu mediów,
- informowanie rodziców o pojawiających się zachowaniach dysfunkcyjnych,
- pedagogizacja rodziców na temat środków psychoaktywnych i niebezpieczeństwach związanych z ich używaniem,
- informowanie uczniów o unikaniu niebezpiecznych przedmiotów, substancji i dystansu z nieznanymi osobami dorosłymi,
- promocja zdrowia, prawidłowego żywienia i zdrowych nawyków,
b) w strefie umiejętności:
- ograniczenie zachowań agresywnych i przemocy w szkole,
- nauka i ćwiczenie zachowań asertywnych,
- rozpoznawanie oznak stresu oraz sposobów radzenia sobie z nim,
- rozwijanie umiejętności radzenia sobie z pojawiającymi się lękami i trudnościami osobistymi,
- wzmacnianie poczucia własnej wartości,
- zwiększanie umiejętności porozumiewania się,
c) w strefie postaw:
- wzbudzanie poczucia odpowiedzialności za własne zdrowie,
- wzmacnianie poczucia własnej wartości,
- wskazywanie pożądanych wzorów zachowań,
- tworzenie więzi z rówieśnikami i opieka nad młodszymi,
- wzmacnianie więzi między dziećmi, a rodzicami.
Diagnoza środowiska.
1. Zachowania ryzykowne występujące wśród uczniów:
-niepowodzenia w nauce,
-demoralizacja szkolna,
-wagary,
-kradzieże na terenie szkoły,
-wczesna inicjacja,
-alienacja i izolacja,
-odrzucenie przez rówieśników,
-niska samoocena,
-brak kontroli emocji,
-agresja i przemoc,
-brak odpowiednich nawyków i umiejętności związanych z pracą,
-niekompetencja społeczna,
-inteligencja poniżej normy i związane z tym kłopoty w nauce.
2. Czynniki ryzyka występujące w środowisku szkoły:
-bezrobocie,
-skrajna nędza,
-niezaradność życiowa,
-przynależność do niższej klasy społecznej,
-konflikty rodzinne,
-słaba więź z rodzicami,
-pijące środowisko,
-zachowania rodziny praktykujące picie alkoholu,
-pozytywne nastawienia i oczekiwania co do picia( promocja picia lub palenia przez idoli, komercjalizacja muzyki hip- hopowej,reklama skierowana do młodych, w tym motywy seksu),
-zacofanie kulturowe,
-przemoc i zaniedbania wychowawcze,
-dostępność alkoholu, papierosów i narkotyków.
3. Zasoby szkoły do prowadzenia profilaktyki:
-powołanie zespołu nauczycieli zajmujących się zagadnieniami profilaktyki,
-przeszkolenie realizatorów,
-wyposażenie w materiały pomocnicze,
-baza szkolna,
-zasoby biblioteczne.
4. Zasoby środowiska:
-Urząd Miasta i Gminy,
-Punkt Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w Lipnie,
-Komenda Powiatowa Policji w Lipnie,
-Komitet Rodzicielski.
Zadania szkoły.
1. Diagnozowanie problemów: stała obserwacja dzieci oraz ich rodzin, konsultacje z fachowcem (kierowanie dzieci na badania
psychologiczno- pedagogiczne, logopedyczne itp.)
2. Wizyty w domach rodzinnych uczniów- poznawanie warunków życia, nawiązywanie bliższego kontaktu z rodzinami.
3. Dostosowanie oferty edukacyjnej szkoły do potrzeb prowadzonej pracy profilaktycznej.
4. Nawiązanie współpracy z rodzicami, współdziałanie w zakresie działalności profilaktycznej.
5. Szkolenie pracowników w zakresie profilaktyki, wprowadzanie elementów edukacyjnych programów profilaktycznych.
6. Opracowanie szczegółowego planu działań profilaktycznych prowadzonych w szkole.
7. Nawiązanie współpracy z instytucjami wspierającymi działalność profilaktyczną szkoły.
8. Wzmacnianie stosowania systemu motywacyjnego stosowanego w szkole.
9. Podejmowanie działań mających na celu eliminowanie lub zmniejszenie zachowań ryzykownych występujących wśród uczniów.
10. Podejmowanie działań mających na celu zmniejszenie zachowań ryzykownych występujących w środowisku domowym uczniów.
Plan działań profilaktycznych w szkole.
I-treści skierowane do uczniów.
a) Program profilaktyczny skierowany do uczniów klas I-III „ Cukierki „- autorzy M.Maciążek, W. Wiśniewska:
Program profilaktyczny dla dzieci przedszkolnych i uczniów nauczania zintegrowanego szkoły podstawowej, oparty na bajce profilaktycznej.
Cele zajęć:
1) uzyskanie podstawowych informacji dotyczących środków uzależniających i zagrożeń z nimi związanych;
2) umiejętność zauważania i nazywania uczuć własnych i innych ludzi;
3) rozwijanie samodzielnego i twórczego myślenia;
4) wzmocnienie pozytywnego obrazu samego siebie i samooceny;
5) nauka współpracy jako formy zapobiegającej zachowaniom agresywnym;
6) kształtowanie umiejętności troski o własne bezpieczeństwo w relacjach z innymi;
7) nauka postaw asertywnych względem osób nieznajomych;
8) bliższe poznanie personelu niepedagogicznego w szkole jako osób dbających o bezpieczeństwo szkoły i uczniów;
9) rozwijanie współpracy z rodzicami.
Uczestnicy.
W zajęciach mogą uczestniczyć dzieci od 5 roku życia do 11, tzn. od przedszkola do czwartej klasy szkoły podstawowej. Wielkość grupy jest dowolna. W grupach powyżej 30 osób potrzebni będą dwaj opiekunowie - realizatorzy.
Czas trwania.
Scenariusze zostały przygotowane na 8 spotkań trwających dwie godziny lekcyjne (z miejscem na przerwę w środku), w cotygodniowym cyklu. Istnieje pewna dowolność realizacji programu, ze względu na możliwość dostosowania go do tematu zajęć dydaktycznych lub wychowawczych. Ważne by zajęcia nie były zbytnio rozciągnięte ani odległe w czasie, to umożliwia ciągłość odcinków bajki.
Miejsce.
Sala, w której zarówno są stoliki umożliwiające dzieciom rysowanie, jak również przestrzeń (najlepiej z wykładziną na podłodze) do zabaw w kręgu (można wykorzystać szkolny korytarz).
Realizatorzy.
Nauczyciele( wychowacy ) klas 0-III pod kierunkiem nauczycieli przeszkolonych tj. A.Bielickiej i M .Zalewskiej.
Spotkanie 1
Przygotowanie:
Dzień wcześniej należy poprosić dzieci, by przyniosły ze sobą bloki rysunkowe i kredki.
Samemu należy przygotować duże szare koperty, bądź tekturowe teczki oraz l odcinek tekstu bajki (aneks nr l po jednym egzemplarzu dla każdego dziecka.
Treści:
1. Osoba zagrażająca bezpieczeństwu dzieci może wyglądać zwyczajnie, jej wygląd może wzbudzać zaufanie.
2. Przedmioty, którymi się posługuje mogą wydawać się atrakcyjne np. cukierki, gumy do żucia, naklejki.
Realizacja: Wg. scenariusza.
Spotkanie 2
Przygotowanie:
Kolorowa kuleczka potrzebna do zabawy w zaczarowanego cukierka (nie powinien to być prawdziwy cukierek, żeby później nie budził skojarzeń).
Teksty drugiego odcinka opowieści (aneks 2), po jednym egzemplarzu dla każdego dziecka.
Muzyka na kasecie magnetofonowej (skoczna ludowa, klasyczna - do wyboru) i magnetofon albo instrumenty perkusyjne.
Treści:
1. Dzieci, które mogą być najbardziej narażone na niebezpieczeństwa, należeć do grupy ryzyka mogą być odrzucane przez rówieśników, mieć problemy rodzinne i szkolne."
2. Wspólna zabawa i wzajemna pomoc może mieć znaczenie chroniące.
3. Używanie środków psychoaktywnych wiąże się z trudnościami w relacjach z rówieśnikami, zaburzaniem procesów decyzyjnych.
Realizacja: Wg. scenariusza.
Spotkanie 3
Przygotowanie:
Ilustracje do uczuć: rysunki, zdjęcia min wyrażających emocje (aneksy 3). Karty z nazwami uczuć (aneks 4). Tekst dla dzieci z kolejnym odcinkiem bajki (aneks 5).
Zaproszenie pani woźnej na rozmowę z dziećmi. Może być aneks 6 - z ramkami do portretu, dla każdego dziecka. Komiks (aneks 7) dla każdego dziecka.
Treści:
1. Mowa ciała może mieć duże znaczenie w szczególności dla okazywania uczuć i odgadywania uczuć innych ludzi.
2.Powinniśmy pomagać innym gdy tego potrzebują.
3.W sytuacji zagrożenia dzieci mogą również zgłaszać się o pomoc do personelu technicznego szkoły.
4.Wszystkim ludziom należy się szacunek bez względu na rodzaj wykonywanej pracy.
Realizacja: Wg. scenariusza.
Spotkanie 4
Przygotowanie:
Kolejny fragment tekstu dla każdego dziecka (aneks 8).
Kolorowe paski formatu 7 cm na 20 cm, po dwa lub więcej dla każdego dziecka.
Lista telefonów alarmowych (aneks 9), po dwa egzemplarze dla każdego dziecka.
Jeśli program realizuje jedna osoba dobrze jest zaprosić koleżankę do pomocy (np. przy odegraniu scenki); można też poprowadzić samemu.
Komiks (aneks 10) dla każdego dziecka.
Treści:
1. Ważne jest uważne obserwowanie świata zewnętrznego, zarówno ze względu na jego piękno ale także różne niebezpieczeństwa, które mogą nam zagrażać.
2. Dzieci powinny mieć ograniczone zaufanie do obcych dorosłych.
3. Gdy ktoś obcy zaczepia dziecko lub puka do drzwi, powinno nie wchodzić z nim w kontakt, odmówić, nie otwierać drzwi.
Realizacja: Wg. scenariusza.
Spotkanie 5
Przygotowanie:
Kolejny fragment opowieści dla każdego dziecka (aneks 11).
Zaproszenie pani / pana STOP, lub innej osoby pracującej w szkole.
Niezbyt mocna nitka ok. 5 metrów.
Karty do pracy w małych grupach, dla każdej grupy jeden komplet (aneks 12 oraz aneks 13 pocięty w na paski).
Komiks (aneks 14) dla każdego dziecka.
Treści:
1. Substancje psychoaktywne mogą mieć atrakcyjny wygląd, ich działanie zaburza funkcjonowanie człowieka w wielu płaszczyznach: fizycznej, emocjonalnej, intelektualnej i społecznej.
2. W sytuacji namawiania do użycia substancji psychoaktywnych człowiek może stanowczo odmówić, bronić swojego
bezpieczeństwa i szukać pomocy u innych ludzi.
Realizacja: Wg. scenariusza.
Spotkanie 6
Przygotowanie:
1. Przygotowanie wizytówek dla każdego dziecka (aneks 15).
2. Przygotowanie tekstów dla każdego dziecka (aneks 16).
3. Zaproszenie pani kucharki; Może być aneks 17 z ramką do portretu i podpisu , dla każdego dziecka;
4. Linijka, centymetr, miarka itp. <• Kartki z gazety formatu A2, jedna na 6-7 osób w klasie.
Treści:
1. Wszyscy są ważni i niepowtarzalni, dzięki temu grupa jest bogactwem i każdy jest potrzebny.
2. Personel techniczny może pomagać dzieciom gdy jest taka potrzeba.
Realizacja: Wg. scenariusza.
Spotkanie z rodzicami.
Aby przeprowadzić program z dziećmi należy najpierw krótko przedstawić go rodzicom. Zapoznać z treściami, odpowiedzieć na wszystkie pytania. Najlepiej w tym celu wykorzystać termin zwykłego zebrania w ciągu roku, by nie mnożyć dodatkowych spotkań dla rodziców.
Przebieg spotkania l:
1. Powitanie i dokładne przedstawienie siebie od strony zawodowej (praca z dziećmi) i zdobytych uprawnień do prowadzenia programu.
2. Przedstawienie celów programu (ew. mogą one być skopiowane i rozdane rodzicom, by mogli się z nimi zapoznać dokładniej).
3. Prezentacja wyników ankiet przeprowadzonych wśród dzieci i wyników rozmów rodziców z dziećmi po programie.
4. Informacja o tym, że program był już przeprowadzony i gdzie się to odbyło oraz odczytanie opinii o programie.
5. Zachęcenie rodziców do współpracy w różnych pracach domowych jakie będą miały dzieci i do rozmów na temat tego co działo się na zajęciach objętych programem.
6. Informacja o tym kiedy będą się odbywały zajęcia i jak długo będą trwać.
7. Odpowiedzi na pytania rodziców.
Przebieg spotkania 2 pt. "Wystawa".
Spotkanie powinno być zorganizowane w okolicach świąt bądź spotkań semestralnych ze względu na jego niezwykły charakter. Ma to być spotkanie prezentujące prace dzieci, niejako ich dorobek ze spotkań, należy unikać formy konkursowej. Ważne jest każde dziecko i jego praca, a nie tylko te najlepsze czy najładniejsze naszym zdaniem. Nagrodą dla każdego dziecka będzie możliwość zaprezentowania swoich prac bliskim i innym, którzy będą obecni na spotkaniu. Dobrze jest zaprosić gości, którzy byli na zajęciach z dziećmi, jest wtedy możliwość zrobienia zdjęcia czy obejrzenia własnego.
Zasoby biblioteki szkolnej:
Kasetv video: „ Asertywność, „ Przygnębienie i apatia „
Książki:
1) B.G Paziowie – Szkoła która ochrania,
2) R.Porman – Gry i zabawy przeciwko agresji,
3) Hang , Szabel – Agresja w przedszkolu,
4) I.Fleming - Teatr w szkole,
5) I.Fechner-Sędzicka – Nauczycile-rodzicom.
II-treści skierowane do nauczycieli.
Zastanów się i zastosuj w swojej pracy:
1. Przeanalzuj sposobu oceniania uczniów - czy narzędzia oceny są dostatecznie zróżnicowane ?
2. Dostosuj cele nauczania i dobór zajęć , tak by wszyscy uczniowie mogli odnosić sukcesy.
3. Okazuj zainteresowanie i troskę wszystkim osobom w szkole.
4. Rozmawiaj z uczniami na tematy osobiste podnoszone przez uczniów.
5. Słuchaj każdego ucznia.
6. Zwracaj się do wszystkich uczniów po imieniu.
III-treści skierowane do rodziców.
Tematyka spotkania ( pedagogizacja rodziców).
1. W jaki sposób dziecko jest oceniane w szkole ?
2. Rady i porady wychowawcy czwartoklasisty – trudny próg.
3. Wychowanie bez przemocy – wychowanie ze zrozumieniem.
4. Skuteczna komunikacja w rodzinie, czyli wzajemnie się rozumiemy
5. Zasokajanie potrzeb emocjonalnych, emocjonalnych budowanie poczucia własnej wartości u dziecka.
6. Wpływ mediów na dziecko.
7. Aktywność nastolatka drogą do życia bez nałogów.
8. Sposoby obrony przed stresem, czyli dziwne zachowania dzieci.
Ewaluacja programu.
Uczeń w wyniku realizacji programu:
- radzi sobie z przejawami przemocy (zminimalizowanie zachowań agresywnych) ,
- wie jakie obowiązują normy zachowania i stara się ich przestrzegać ,
- potrafi być asertywny - umie powiedzieć NIE,
- zna. swoją wartość, decyduje o sobie i potrafi ponieść konsekwencje własnych decyzji,
- jest otwarty na siebie i innych,
- zdaje sobie sprawę z zagrożeń otaczających nas w świecie.
Cele ewaluacji :
- weryfikacja przyjętego szkolnego programu profilaktycznego.
Terminy :
- w pierwszym roku w zależności od potrzeb,
- po pierwszym roku działania programu ( na posiedzeniu rady pedagogicznej ),
- na koniec cyklu w stosunku do całej grupy, która przeszła trzyletni cykl programu ( na posiedzeniu rady pedagogicznej ).
Sposób realizacji :
- nauczyciele gromadzą informacje dotyczące realizacji programu,
- opracowują narzędzia do badania ewaluacji / ankiety, wywiady, rozmowy /,
- wykorzystują narzędzia w badaniach,
- analizują, opracowują wyniki badań,
- przedstawiają wyniki badań.
Sposób ewaluacji:
- korygowanie niedociągnięć ujawnionych w szkolnym programie profilaktycznym,
- zmiany w szkolnym programie profilaktycznym ,
- dalsze monitorowanie.
Zatwierdzony na posiedzeniu rady pedagogicznej w dniu 26.11.2002 r.
Metryka
- opublikował: brak informacjidata publikacji: 2005-08-01 09:04
- zmodyfikował: brak informacjiostatnia modyfikacja: 2005-08-01 10:30